مـــن و دل تنگـــــــی هایـــم

حضرت ادم وقتی داشت از بهشت بیرون میرفت:خدا گفت:نازنینم آدم ، با تو رازی دارم...اندکی پیشتر آی....آدم آرامو نجیب آمد پیش...!!!زیر چشمی به خدا مینگریست...محو لبخند غم آلود خدا ، دل انگار گریست...!!گفت: نازنینم آدم ، قطره ای اشک زچشمان خداوند چکید...یادمن باش که بس تنهایم... بغض آدم ترکید... گونه هایش لرزید...به خدا گفت: من به اندازه ی گل های بهشت... من به اندازه ی عرش... نه... نه... به اندازه ی تنهاییت ای هستی من دوستت دارم....!!!آدم کوله اش را برداشت....خسته و سخت قدم برمیداشت... راهی ظلمت پرشور زمین....زیر لبهای خدا باز شنید... نازنینم آدم....
نه به اندازه ی تنهایی من.... نه به اندازه ی گلهای بهشت ....که به اندازه یک دانه ی گندم.... تو فقط یادم باش..

نظرات شما عزیزان:

اکبر

ساعت16:33---28 اسفند 1393

سلام وبلاگ خوبی دارید قالبش هم خوبه

اسی

ساعت16:16---28 اسفند 1393

♥عاشقانه♥میلاد♥

ساعت9:33---28 اسفند 1393

[وب سایت]

لینک شدی

shayan

ساعت9:30---28 اسفند 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام عزیزم خوشحال میشم به وبم سر بزنی و نظر بدی
اگ دوست داشتی لینکم کن خبر بده تا لینکت کنم
http://esh09216703382.loxblog.com/

Setareh

ساعت23:57---27 اسفند 1393

- [ایمیل]

I love god

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: